Category Archives: blog

Wisdom of the mountains

zikzak-road-saint_gothard_pass_switzerland

There are no words when reaching the top.
There are no words while climbing towards your goal.
There are no words when you stop, turn your body, focusing, looking and experiencing a glorious sunset.
There are no words when you are hungry and eat a simple bread.
There are no words when you are thirsty and drinking the humble water.
There are no words when hugging your fellow traveller.
There are no words when changing  clothes after sweating.
There are no words when you are lost and you have to decide, you then have to trust your instinct. It is the only thing you’ve got.
Even the steepest side becomes easy when we create a zigzag path.

Believe that the top is the only purpose you then miss the journey.The real purpose of climbing is just to climb.
Believe that the journey is the only purpose and you then miss the top.The real purpose of climbing is to reach the top.

There are endless routes to the Top. Our route is only one of them, not “The One”.
Mountain is not good or bad, tall or short, green or brown. Like life they are what they are. New every second.
There are no words ,when feeling the mountain.
There are no words, when walking in the mountain.
There are no words……

Light dark

wilson_a_dancers_mountains_01

Yesterday’s certainties, today’s uncertainties.
Yesterday’s uncertainties, today’s certainties.
light turned to dark,
dark turned to light,
Light defines dark,
dark defines light.
Up defines down,
down defines up.
if black is black because there is white
and if white is white because there is black
then black is not black and white is not white.
There is the system of black – white
the play of white – black,
the drama of black – white.
Now you see,
now you don’t see,
now you live,
now you don’t live,
now you dream,
now you don’t dream.
So then what are you?
Another play?
Another dance?
Another entity, another being, another existence?
Part of the whole
or the whole expressed in a part?
Does it matter?
Today no tomorrow yes.
let our play continue in the eternal here and now !
Where all the questions,all the answers are dancing so beautifully.

Ενότητα

Κάπου κάποτε όλα ήταν ένα.
Ένα απόλυτο ένα και τίποτα τίποτα άλλο.
Δεν υπήρχε τίποτα άλλο πάρα μόνο αυτό.
Η απόλυτη αγάπη, Η απόλυτη ……
Δεν είχε να παίξει με κανέναν, ήταν το απόλυτο αυτό.
Πέρασαν χρόνια, πέρασαν αιώνες, πέρασαν δισεκατομμύρια αιώνες.
Δεν είχε να παίξει με κανέναν. Τι βαρεμάρα, μπορείς να το πεις και κόλαση.

Και μετά ήρθε η απόλυτη ιδέα.
Η απόλυτη έκρηξη.
Η απόλυτη δημιουργία.
Το απόλυτο κατασκεύασμα.
Το ένα έγινε δύο.
Το αυτό που είναι χωρίστηκε σε 2 μέρη.
Το άσπρο μαύρο.
Το πάνω κάτω.
Το μέσα έξω.
Το θηλυκό αρσενικό.
Το εκεί εδώ.
Το πέρα δώθε.
Το εσύ εγώ.
Το τώρα μετα.

Όμως πάντα στην πρωταρχική μας μνήμη έχουμε την ενότητα.
Ξέρουμε ότι είμαστε ένα.
Η κυτταρική μνήμη μας καλεί.
Η συναισθηματική μνήμη μας τραγουδάει.
Η φύση μας προσκαλεί.
Το Σύμπαν ουρλιάζει.
Τα υποατομικά σωματίδια ψιθυρίζουν.
Οι πλανήτες μας αγκαλιάζουν.
Το αόρατο χέρι μας δείχνει.
Νιώθεις ότι όλα είναι αυτό.
Ξέρεις ότι όλα είσαι εσύ και οι εσύ οι άλλοι.
Θυμάσαι ότι οι άλλοι είσαι εσύ.
Εσύ και αυτό που κοιτάς,
αυτό που παρατηρείς δεν είναι
μόνο δύο, τρία, τέσσερα αλλά και 1.
Και τότε ο χορός ξαναρχίζει.
Η σκηνή συνεχίζεται.
Αλλά η κουρτίνα έχει τραβηχτεί.
Ώρα για το επόμενο θεατρικό.
Be, then not be. Then be again and again and again….